ازنظر علمی دایره موسیقی ایرانی بسیار وسیع است زیرا وجود ربع پرده وفواصل ربع پرده ای سبب ایجاد یک عده گامهائی شده که نظیر آنها در موسیقی فرنگی  نسیت.هریک از مقامات موسیقی ما دارای حاات وصفات مخصوصی

است که این کیفیات موسیقی ما را از دیگر موسیقی ها ممتاز میکند.

موسیقی ایرانی دارای هفت دستگاه است که به شرح آنها می پردازیم:

۱-  دستگاه ماهور دارای سی وچهار گوشه

« ماهور » که در موسیقى کلاسیک همردیف گامى چون « دوماژور » است در واقع صفایى کودکانه دارد و گویى از پیچیدگى زیادى برخوردار نیست . ماهور مى تواند آغازگر یک روز پرنشاط کارى باشد . اصولاً ساخت قطعات غمگین در این دستگاه قدرى بعید به نظر مى رسد مگر آنکه باز پیام امید و تعهد در آن مستتر باشد

۲-    دستگاه راست پنجگاه دارای سی وسه گوشه

راست پنجگاه » نیز در واقع فواصلى مشابه ماهور دارد

۳-    دستگاه چهارگاه دارای بیست وپنج گوشه

« چهارگاه » مى تواند توصیفى براى عباراتى چون : نوید طلوع و آسودگى ، طرب و سرخوشى یا شکوه و پهلوانى را ارائه کند

۴-    دستگاه شور دارای شصت ودو گوشه

شور که به آن اُمالآواز گفته اند داراى سه آواز معروف به نامهاى دشتى ، بیات ترک و افشارى است . وجه تمایز این آوازها در نت هاى مورد استفاده نیست بلکه در فرود روى نت ها است . به عبارت دیگر جایى که احساس پایان قطعه به شنونده القا مى شود . اگر شور را با نت هاى زیر بنوازیم

Re , Mi-(1/4 , Fa , Sol , La , Ti-(1/2 , Do

« دشتى » که پرکاربردترین است از روى نت  Re  احساس پایان را القا مى کند و این در بیان لذتى محزون و عمیق در بسیارى از قطعات مشهور کاربرد دارد

۵-    دستگاه سه گاه دارای بیست وپنج گوشه

« سه گاه » که در واقع حزنى عرفانى و خداترس را القا مى کند گامى است که قاریان قرآن نیز بسیار از آن بهره مى گیرند هر چند که گاهى نیز به قطعات شادى در موسیقى سنتى و فولکلوریک برمى خوریم که در این دستگاه خوانده مى شوند و تنها حس و حالى شرقى دارند

۶-    دستگاه همایون دارای سی وسه گوشه

 همایون از فراغ و نوستالژى سخن مى گویدکه اصولاً هرمان و غصه یا حسرت از آن مى بارد

۷-    دستگاه نوا دارای شانزده گوشه

دستگاه « نوا  » نیز کاملاً مشابه افشارى است . برخى از اشکال تعدیل شده این گامها ( فواصل نیم پرده به جاى ربع پرده ) در موسیقى هاى سنتى و اقوام مختلف ما نیز مانند موسیقى آذرى با همین نامها وجود دارند .